Wspinaczka lodowa I

KILKA DOBRYCH WSKAZÓWEK

Zawsze monitoruj lód i swoje otoczenie.
Wspinaczka lodowa to dyscyplina, której bezpieczne uprawianie w dużym stopniu zależy od warunków. Nagłe zmiany warunków mogą zwiększyć ryzyko upadku z lodu z "akceptowalnego" do "niebezpiecznego" lub nawet "niedopuszczalnego".

Ważne:

• Jaka była pogoda w ostatnich tygodniach?
• Jaka jest ekspozycja na upadki z lodu?
• Jaka jest ekspozycja na słońce, a jeśli tak, to o jakiej porze dnia?
• Jakiej temperatury można się spodziewać na podstawie prognozy pogody?
• Dowiedz się jak najwięcej informacji z wyprzedzeniem: od znajomych, innych wspinaczy, z Internetu i przewodników.
• Sprawdź na miejscu, czy jakość lodu jest taka, jakiej oczekujesz i czy lód nadaje się do wspinaczki.
• Czy istnieje ryzyko lawiny nad lodospadem?
• Czy na drodze znajdują się inni wspinacze? Jeśli tak, nie wspinaj się po tej samej linie.
• Upewnij się, że wiesz, jak wykonać zejście.

Przydatne może być

Noś kask alpinistyczny podczas wspinaczki. Wspinaczka lodowa bez kasku jest niebezpieczna!

Weź ze sobą latarkę czołową na wypadek późnego powrotu (chroń baterie przed rozładowaniem z zimna).

Doskonałą pomocą podczas wielogodzinnych zjazdów jest First Shot (Black Diamond).

Będziesz także potrzebował długiej śruby lodowej i liny pomocniczej. Noś dobrej jakości rękawice.

Używaj podwójnych lin

W miarę możliwości unikaj upadków. Upadek z bronią i stojącymi przyrządami wspinaczkowymi może mieć poważne konsekwencje.

Alternatywnie można chwycić obie żyły liny i użyć urządzeń zabezpieczających przed upadkiem, aby zmniejszyć siłę uderzenia w śruby lodowe w razie upadku.

Impregnowane liny to zaleta - nie przyjmują wody i nie zatykają się.

Nie zapomnij dobrać odpowiedniego przyrządu asekuracyjnego do średnicy lin, które masz ze sobą na wędrówce.

Wiąż za pomocą prusaka.

W każdym razie zawiąż węzły na końcach lin.

I miej liny wystarczająco długie na wędrówkę (zwykle co najmniej 60 metrów).

Pomyśl o zabezpieczeniu drugiego wspinacza

Ustaw stanowiska asekuracyjne z dala od linii ciągłej. Podczas trawersowania umieść wystarczającą liczbę punktów asekuracyjnych, aby asekurujący nie wpadł w wahadło podczas upadku.

• Zarządzanie czasem, materiałami i wysiłkiem
• Wspinaczka lodowa odbywa się zazwyczaj podczas najkrótszych dni w roku. Bądź szybki, zwłaszcza podczas poruszania się, zakładania stanowisk asekuracyjnych i manewrowania liną. Pozwoli to zaoszczędzić cenny czas potrzebny na ukończenie zjazdu przed zmrokiem.
• Dobrze zorganizuj swoją odzież (zdejmij niektóre warstwy wspinaczkowe i załóż je podczas asekuracji, aby utrzymać ciepło).
• Zarządzaj swoją siłą: stój jak najwięcej, aby uniknąć zmęczenia górnej części ciała. Rozluźniaj przedramiona, kiedy tylko możesz.
• Jeśli to możliwe, nie siadaj na przednich grzędach.
• Na frontonie spróbuj użyć czekana, aby wyregulować platformę dla stóp.

JAK UŻYWAĆ SPRZĘTU DO WSPINACZKI LODOWEJ

Klamry i stopnie są zasadniczo przedłużeniem rąk i nóg, umożliwiając poruszanie się po lodzie lub zamarzniętej skale. Chodzenie po lodzie, powtarzające się kopnięcia i wspinaczka w mikstach oraz drytooling to czynności, które stawiają ekstremalne wymagania i zużywają sprzęt. Przeczytaj praktyczne wskazówki...

CEPINE

Wskazówki dotyczące posługiwania się czekanami (bronią) w pionowym lodzie:

• Przedkładaj technikę i precyzję nad brutalną siłę.
• Siła uderzenia musi być dostosowana do jakości lodu.
• Pęd strzału pochodzi z nadgarstka.
• Jeśli w lodospadzie znajdują się dziury i szczeliny, wystarczy umieścić w nich toporek. Zaoszczędzisz siłę.
• Podczas uwalniania zakleszczonej siekiery należy wychylać końcówkę tylko w górę i w dół, nigdy na boki (ryzyko złamania końcówki).

Sprawdź przed każdym użyciem:

• Mocowanie i stan końcówek, czy nie wykazują pęknięć i odkształceń, stan nitów i śrub na siekierze. W razie potrzeby naostrzyć końcówkę, odciąć zagięte lub zużyte końcówki.
• Przymocuj głowicę siekiery, stan i podłącz pętlę.

ŻELAZKO WSPINACZKOWE LUB RAKI

Wskazówki dotyczące poruszania się w rakach po pionowym lodzie:

• Podczas wspinaczki w lodzie używaj raków przednich.
• Dostosuj siłę wypięcia do jakości lodu.
• Ustaw raki pod kątem rozwartym (pięta niżej niż palce), podpierając piętę. Tylko w ten sposób zęby na przednich pionowych rakach są funkcjonalne - zapobiegają wyślizgiwaniu się raków z lodu.
• Wykorzystaj występy w lodzie, mogą one zastąpić trip.
• Nie ruszaj zakleszczonego żelazka wspinaczkowego.

Sprawdź raki przed każdym użyciem:

• Raki - stan i możliwość regulacji przednich i tylnych zacisków, nitów, elementów plastikowych, pasków oraz działanie klamry regulacyjnej.
• Pęknięcia i odkształcenia na metalowej ramie raków, szczególnie w pobliżu przednich ostróg.
• Sprawdzić, czy długość kolców jest prawidłowo wyregulowana i czy są one dobrze przymocowane do obuwia.

Po każdym użyciu:

• Wyostrzyć (lub naostrzyć) końcówki za pomocą pilnika.
• Polerować wyłącznie ręcznie, aby uniknąć przegrzania stali, co mogłoby niekorzystnie wpłynąć na jej właściwości.
• Dokładnie wyczyść i wysusz cały sprzęt po każdym powrocie z pracy zgodnie z instrukcją obsługi.
• Do transportu używaj odpowiedniego opakowania.

Wyrzuć wszystkie nasadki lub żelazka do wspinaczki:

• Gdy wyniki kontroli są niezadowalające.
• W razie wątpliwości co do ich niezawodności.

WAŻNE: Wkładki przeciwśnieżne

Wydaje się, że to taki drobny szczegół, ale pakiety śnieżne mogą sprawić, że wędrówka będzie niewygodna, a nawet odebrać życie. Wszystkie rodzaje raków są podatne na przywieranie śniegu do wewnętrznej powierzchni między czubkami. Bryły lepkiego śniegu są najczęstszą przyczyną obrażeń podczas chodzenia z rakami po śniegu i lodzie. Przyklejaniu się śniegu zapobiegają tzw. wkładki antypillingowe wykonane z tworzywa sztucznego lub gumy, do których śnieg nie przywiera.

Nowoczesne raki (do każdej aktywności) są sprzedawane ze zintegrowanymi wkładkami, natomiast do niektórych starszych raków wkładki można dokupić. Rys. wkładki antyprzebiciowe.jpg

Szlifowanie kołków

Zasadniczo wykonuje się je ręcznie za pomocą drobnego kamienia szlifierskiego. Używanie szlifierki nie jest odpowiednie. Wynika to z wytworzenia wysokiej temperatury, która powoduje niekorzystną zmianę właściwości materiału (zmiękczenie). Podczas szlifowania nie należy wywierać zbyt dużego nacisku. Szlifuj z wyczuciem, staraj się zachować kształt końcówek i szlifuj tylko tyle materiału, ile jest to absolutnie konieczne.

Podczas ostrzenia nie należy skracać czubków. Te same zasady dotyczą ostrzenia czubków. Na zdjęciu widać, które krawędzie należy ostrzyć.